در سال ۱۹۸۵ هنگامیکه مایکل پورتر برای اولین بار زنجیره ارزش را تعریف کرد، فرآیندهای تشکیل دهنده زنجیره ارزش را به دو گروه تقسیم نمود:
۱) فرآیندهای اصلی (Core Processes) که برای محصول یا خدمات تولید شده سازمان ارزش افزوده ایجاد می کنند.
۲) فرآیندهای پشتیبان که برای توانمند سازی فرآیندهای اصلی ضروری هستند.
در اوایل دهه نود، این تقسیم بندی در میان آن هایی که درگیر بازمهندسی (Reengineering) فرآیندهای کسب و کار (BPR) شدند، عمومیت یافت. در همین زمان، یک نظریه دیگر مطرح شد که بر روی دسته سوم از فرآیندها تمرکز می کرد، این دسته سوم فرآیندهای مدیریت بودند. راملر و براچه (Rummler and Brache)، برای مثال، بیان کرده اند که هر تیم بازمهندسی باید همواره هم به فرآیندی که بازطراحی می شود و هم به مدیریت فرآیند توجه کنند. اندکی بعد، موسسه مهندسی نرم افزار (Software Engineering Institute) بر روی نیاز برای تغییر فرآیندهای مدیریت برای حرکت به سطح بعدی از مدل بلوغ توانمندی CMM تمرکز کرد. و بعدها در دهه نود، هنگامیکه انجمن مربوط به زنجیره تامین مدل SCOR را ارائه دارد، فرآیندها را تحت سه گروه فرآیندهای اصلی، فرآیندهای توانمندساز و فرآیندهای برنامه ریزی در جهان توصیف کرد. امروزه اکثر تحلیل گران بین فرآیندهای اصلی، پشتیبان و مدیریتی این تمایز را قائل می شوند.
مدیریت صنعتی، عموما به مفهوم مدیریت نظام مند یک واحد صنعتی یا کارخانه تلقی می گردد.این واژه در سالهای ابتدایی قرن بیستم هنگامی که انقلاب صنعتی موجب تغییر روشهای کاری از روشهای دستی به تولید ماشینی شد، متداول گردید. در کنار مطالعات آکادمیک، مدیریت در عمل نیز به صورت یک مجموعه پیچیده دانش و مهارت شناخته شد و با افزایش تخصص گرایی، گرایشهایی برای آن تعریف شد. با توسعه فناوریهای جدید وفناوری اطلاعات در سالهای بعد، تفاوتهایی در شکل ونحوه اداره سازمانها پدید آمد که تعاریف گذشته را تحت تاثیر قرار داد و مدیریت صنعتی تداعی گر بهبود کارایی وبهره وری گردید و اکنون به مجموعه ای جامع از دانش روز مرتبط با تکنولوژی، تولید وعملیات، کیفیت، شیوههای بهبود و….اطلاق می شود که نه تنها در سازمانهای صنعتی بلکه در مجموعههای خدماتی نیز قابل استفاده هستند. در دنیای امروز مدیران باید قادر به دیدن سازمان به صورت فرایندهایی یکپارچه باشند و بتوانند از ایدهها و ابزارهای جدید در راستای تعالی سازمان بهره بگیرند.
در روابط عمومی آنلاین، روابط عمومی گامی بلند و شتابان به سمت تحول ماهیت فرآیندهای روابط عمومی بر میدارد. با آنلاین شدن روابط عمومی، خدمات به صورت شبانه روزی در اختیار مخاطب و مشتری قرار میگیرد. برای رسانههای مبتنی بر web اعتبار قائل میشود، خبردهی و خبریابی مبتنی بر فضای وب مرسوم میشود، اخبار روابط عمومی علاوه بر رسانههای مکتوب printed Media و رسانههای صوتی و تصویری، برای رسانههای آنلاین و اینترنتی نیز ارسال میشود، همایشهای خبری آنلاین برگزار میشود، امکان انتشار همزمان مصاحبهها و گفتگوهای زنده روی اینترنت فراهم میشود، تکذیبیهها و پاسخهای رسمی برای نشریههای الکترونیکی، سایتها، وبلاگها، روزنتها و خبرگزاریهای اینترنتی فرستاده میشود و به طور کلی روابط عمومی آنلاین نسبت به محتوای تولید شده در اینترنت عکسالعمل نشان میدهد. همچنین شرکت در چت رومها chat rooms و ارسال نامهها از طریق پست الکترونیکی جدی گرفته میشود و وب سایت سازمانی فعال میشود.
تصمیمات و فعالیتهای یکپارچه در جهت توسعه استراتژیهای مؤثر، اجرا و کنترل نتایج آنهاست. بنابراین مدیریت استراتژیک فعالیتهای مربوط به بررسی، ارزشیابی و انتخاب استراتژیها، اتخاذ هر گونه تدابیر درون و بیرون سازمانی برای اجرای این استراتژیها و در نهایت کنترل فعالیتهای انجام شده را در برمیگیرد.
با نگاهی دقیق به مفهوم مدیریت استراتژیک میتوان به ضرورت استفاده از آن پی برد. با توجه به تغییرات محیطی که در حال حاضر شتاب زیادی به خود گرفته است و پیچیده شدن تصمیمات سازمانی، لزوم بکارگیری برنامهای جامع برای مواجهه با اینگونه مسائل بیشتر از گذشته ملموس میشود. این برنامه چیزی جز برنامه استراتژیک نیست. مدیریت استراتژیک با تکیه بر ذهنیتی پویا، آیندهنگر، جامعنگر و اقتضایی راه حل بسیاری از مسائل سازمانهای امروزی است. پایه های مدیریت استراتژیک بر اساس میزان درکی است که مدیران از شرکتهای رقیب، بازارها، قیمتها، عرضهکنندگان مواد اولیه، توزیعکنندگان، دولتها، بستانکاران، سهامداران و مشتریانی که در سراسر دنیا وجود دارند قرار دارد و این عوامل تعیینکنندگان موفقیت تجاری در دنیای امروز است. پس یکی از مهمترین ابزارهایی که سازمانها برای حصول موفقیت در آینده میتوانند از آن بهره گیرند «مدیریت استراتژیک» خواهد بود.
ادامه مطلب ...
مدیریت کیفیت یکی از بحثهای جدید در زمینه تولید و خدمات است. گرچه سابقه آن به ابتدای تاریخ نیز میرسد اما مفهوم نوین کیفیت محصول قرن ۲۰ است. بر طبق یکی ازنگرشها مدیریت کیفیت یعنی نظارت بر فرآیند ساخت و تولید محصول برای ایجاد اطمینان از مطابقت محصول با آنچه مورد نظر طراح یا مشتری بوده است. این نظارت از مرحله دریافت و سفارش مواد اولیه تا خدمات پس از فروش را شامل میشود. بدین ترتیب طیف وسیعی از فعالیتها را شامل میگردد.
ادامه مطلب ...